我出生在一個非常貧苦的家庭,記得小時候,爸爸的生活很無聊,整天只能數錢,媽媽也是,整天都在掃錢。
Aku dilahirkan di sebuah keluarga yang sangat miskin, Aku masih ingat, semasa aku kecil, kehidupan ayahku sangat membosankan, sepanjang hari hanya boleh mengira wang, ibuku pula menyapu wang sepanjang hari.
我家住在深山中,每次要出去買東西,都相當麻煩,開保時捷要 5 小時,開賓士也要4 小時;雖然家裡有直昇機,但是開到那邊很難找到停機位,相當的不方便。
Aku tinggal di gunung yang terpencil, setiap kali pergi membeli barang memang cukup susah. Aku memerlukan 5 jam jika naik Porsche, 4 jam jika naik Mercedes-Benz; Walaupun keluarga mempunyai helikopter, tapi setelah tiba di sana, susah pula mencari tempat parking, sangat tidak senang.
我偶爾也會出去逛街,爸媽怕我被綁架,隨身有 20 多個保鑣保護著,大家看到我都嚇跑了,所以我從小就開始被排斥...... 因為家裡是在深山,每次到了冬天都非常冷,爸爸也說,出去買東西很麻煩,所以冬天沒有暖爐 ...沒有棉被 ...每天只能陪著爸媽燒錢取暖 ... 而睡覺的時候,也只能蓋著錢睡覺 (我覺得英鎊比較溫暖) 。
Aku kadang-kadang juga pergi membeli-belah. Ibu bapa takut aku diculik, jadi aku dijaga oleh lebih dari 20 penjaga keselamatan menyebabkan orang ramai menjauhiku. Oleh itu, sejak kecil, aku tidak disukai...... Oleh sebab rumah saya di gunung terpencil, setiap kali tibanya musim sejuk, cuaca sangat sejuk. Ayahku berasa susah keluar untuk membeli belah, jadi keluargaku miskin sehingga tiada pemanas untuk memanaskan badan...juga tiada selimut... Setiap hari aku dan ayah membakar wang untuk memanaskan badan... Semasa tidur, aku hanya diselimuti wang (saya berasa wang paun lebih panas).
記得小時候,有一次,因為房間太大,還來不及跑出房間,就尿褲子了。所以,爸爸在我房間放了一台小綿羊機車,好讓我能在 10分鐘以內,衝出 1000 坪的房間,穿越 5公里的走廊,到達 800 坪的廁所 (我常常在走廊迷路 ) 。
Semasa aku masih kecil, pada suatu ketika, kerana bilikku terlalu besar, aku tidak sempat keluar dari bilikku untuk membuang air kecil dan telah membasahi seluarku. Jadi, ayahku telah membelikan saya sebuah motor kecil dan letakkannya di bilikku, sehingga aku dapat keluar dari bilik (1,000 kaki persegi) ke bilik air dalam masa 10 minit. Aku perlu melintasi koridor yang panjangnya 5km untuk sampai ke bilik air yang luasnya 800 kaki persegi (saya sering tersesat di koridor).
爸爸又另外叫人加蓋了 20間 600坪裡面有著250 坪小廁所的破房間。爸爸說:以後如果尿濕了,直接換房間,如果房間不夠或是太小的話,再告訴爸爸,爸爸再叫人來多蓋幾間,我們的生活很辛苦,你要忍著點!!
Ayah juga membina 20 buah bilik yang luasnya 600 kaki persegi. Setiap bilik ini dibina sebuah bilik air yang luasnya 250 kaki persegi. Ayah berkata: Jika selepas membasahi seluar, tukar bilik serta-merta. Jika bilik tidak cukup atau terlalu kecil, beritahu ayah dan aku akan suruh orang untuk membina beberapa buah bilik lagi, hidup kita susuh, awak harus sabar !
還記得有一次,家裡遭小偷,因為他用炸藥炸壞了我爸的保險箱,使得裡面的金幣不斷的往外滾出來,結果竟把那個小偷壓死了 ......我覺得那個小偷好可憐 ...... 金幣壓死人是很痛的!! 他不像之前那個被鈔票悶死的小偷一樣幸運。
Aku masih ingat suatu ketika, rumahku dimasuki pencuri. Dia meletupkan pati keselamatan ayahku, emas terus keluar dan menutupi pencuri itu sehingga dia mati. Aku berasa kasihan terhadap pencuri itu...
媽媽也常常告訴我,我們家生活非常困苦∼要我學著吃苦∼所以我從小養成了刻苦耐勞精神,我將來的志願,是要找 200 隻會吃錢的怪物,好把家裡的錢都吃光,為那些可憐的小偷報仇!!
Ibu selau memberitahuku kehidupan keluarga aku sangat susah. Aku harus belajar untuk menghadapi kesusahan. Saya telah memupuk semangat kegigihan dan kecekalan sejak kecil lagi. Cita-cita saya adalah mencari 200 raksasa untuk makan semua wang di rumahku, untuk membalas dendam bagi pihak pencuri tersebut.
没有评论:
发表评论